Καλπούζος Γιάννης


Τι νομίζεις είναι η ζωή του καθενός; Μια γρατζουνιά. Βαθύτερη, ανάβαθη, λίγο διαφέρει. Κάνεις έτσι με τον σουγιά και χαράζεις στον κορμό του δέντρου τα αρχικά του ονόματός σου. Όχι στο λιθάρι. Δε βαστιέται πάνω του ζωή. Εκεί ζωή και θάνατος δεν ξεχωρίζει. Το δέντρο σιγά σιγά κλείνει με τη φλούδα του όσα χάραξες και κάποια μέρα πάει, χάνονται τελείως. Αυτή ήταν η ζωή σου. Οι ζωές ολωνών μας.

Γιάννης Καλπούζος, Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου, Εκδόσεις Ψυχογιός 2014



Άμα σκαρφαλώσεις σε μια κορυφή θα αντικρίσεις άλλη ψηλότερη. Όμως ποτέ μην πεις τούτο το ύψος μου αρκεί και ποτέ ότι δε μου αρκεί. Τράβα τον δρόμο σου και μη βάνεις όρια. Μήτε πίσω, μήτε μπρος. Γιατί το απρόσμενο σε καρτερά ολούθε.


«Μακάρι να μπορούσαν τα χρήματα να κτίσουν ευτυχισμένη ζωή.»
«Και κτίζουν και γκρεμίζουν, μην τα υποτιμάς. Τα χρήματα είναι σαν την σόμπα. Μακριά της παγώνεις κι άμα την αγγίξεις καίγεσαι».

Γιάννης Καλπούζος, Σέρρα – Η ψυχή του Πόντου, εκδόσεις Ψυχογιός, 2016