Ειλητάριο (το): χειρόγραφη επιμήκης μεμβράνη (περγαμηνή) που τυλιγόταν γύρω από μικρό κυλινδρικό ξύλο. (*)
Άκου τι μας έκανε εχθές το βράδυ ο μικρός. Κόλλησε και τύλιξε ένα μακρόστενο κομμάτι χαρτί γύρω από ένα στυλό (κάτι σαν ειλητάριο, που το ξεσήκωσε;) και έγραψε εκεί τις εντολές του, τις οποίες ανακοίνωσε μπροστά σε όλη την οικογένεια! Να, διάβασε… το έβγαλα φωτοτυπία, το πρωτότυπο είναι κολλημένο πάνω στο ψυγείο…
– Να μην με ξαναπείτε μικρό, είμαι οκτώ χρονών!
– Να μην μου τσιμπάτε τα μάγουλα, δεν είναι αστείο!
– Να μην αφήνετε φως ανοικτό στο δωμάτιο μου το βράδυ, δεν φοβάμαι πια!
– Να μην σταματάτε μια συζήτηση όταν μπαίνω στο δωμάτιο, έτσι κι αλλιώς κρυφακούω!
– Να μην ξαναφάμε λαχανάκια Βρυξελλών, να πάνε να κάνουν καλό αλλού!
– Να τρώμε πιο συχνά σοκολάτα, έχει Κάλιο, το είπε η Ειρήνη εχθές στο τηλέφωνο!
– Να μου συγχωρείτε ότι σκανταλιά κάνω γιατί είμαι μικρό παιδί, δεν καταλαβαίνω, το είπε και η γιαγιά!
Είδες το κάθαρμα μου; Ή δικηγόρος ή πολιτικός θα γίνει αυτός… πάντως μεγάλος τζερεμές έτσι κι αλλιώς!
(*) Ο ορισμός της λέξης περιλαμβάνεται στο λεξικό του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.