Το μόνο που θυμάμαι,
είναι που μύριζε σκορδαλιά,
το πρώτο μας φιλί!
Από την ποιητική συλλογή: “Ερωτικές Θύμησες”
Το μόνο που θυμάμαι,
είναι που μύριζε σκορδαλιά,
το πρώτο μας φιλί!
Από την ποιητική συλλογή: “Ερωτικές Θύμησες”
Την ουρά του κουναβιού,
για να την εκτιμήσεις,
με όλη σου τη δύναμη,
πρέπει να τη μυρίσεις!
Ελάτη είναι περιοχή
αλλά και είδος δέντρου.
Στη Λάρισα βέβαια σημαίνει περάστε…
Επειδή διάβασα διάφορα τώρα τελευταία στα Social Media…
Ο Νόμος το επιτρέπει και η Ηθική το επιβάλει…
Βάζουμε νεράκι και τροφή -όσοι θέλουμε και το νιώθουμε- στα αδεσποτάκια, όχι μόνο τις ζεστές ημέρες του καλοκαιριού αλλά κάθε ημέρα του χρόνου!
Ένα κατσίκι αχώνευτο,
πασχίζω να χωνέψω,
σε ένα ίσκιο οκλαδόν,
θα κάτσω αν μπορέσω…
Βάι Βάι μάνα μου,
ωσάν φιδούσα νιώθω,
Αχ μια σόδα φέρετε,
αυτήν έχω πια πόθο!
Άντε και του χρόνου σπίτια μας σύντροφοι!
Υ.Γ.
Το μηλαράκι στο επιδόρπιο με χάλασε… Ελπίζω να κάνει δουλειά το ρακόμελο…
Ώρες ώρες…
νιώθω πως με έχουν πετάξει μέσα σε μια εποχή, σε έναν κόσμο,
που δυσκολεύομαι να βρω κάτι που να μου αρέσει,
κάτι που να κολλάω μαζί του!
Σήμερα δηλαδή (1 Απριλίου) είναι και του
Αγίου Βαλεντίνου του Ντεμέκ;
?
Άντε καλό μήνα!