Category: Λέξεις

Τακτ (το): ο τρόπος συμπεριφοράς του ανθρώπου ο οποίος αποφεύγει να πει ή να κάνει κάτι που μπορεί να ενοχλήσει ή να θίξει τους άλλους· διακριτικότητα. (*)

Η φράση «κόβω φλέβα για σένα» θαρρείς πως δημιουργήθηκε για να χαρακτηρίσει την συναισθηματική κατάσταση του Κάρολου. Το κακό είναι ότι τα αισθήματα του ερωτοχτυπημένου δεν έβρισκαν ανταπόκριση στην όμορφη νεαρά. Και οι δύο είχαν κοινούς φίλους και έτσι σε κάθε τους συνάντηση ο Κάρολος δήλωνε τον έρωτα του για την Ελένη με κάθε μέσο και τρόπο… χωρίς μέτρο! Στην αρχή οι αποκρούσεις του κορασίου ήταν γεμάτες τακτ και σεβασμό απέναντι στα αισθήματα του νεαρού. Όμως, όταν εκείνος υπερέβη τα εσκαμμένα, η διακριτικότητα εκ μέρους της πήγε περίπατο και ένα απόγευμα, σε μια κατάμεστη καφετέρια, του έσυρε τα εξ αμάξης! Ρόμπα τον έκανε μιλάμε… αλλά τα ήθελε και ο απαυτός του. Εσείς τι λέτε; Έληξε εκεί η πολιορκία της ωραίας Ελένης; Εεεε;;;

(*) Ο ορισμός της λέξης περιλαμβάνεται στο λεξικό του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Σαγηνεύω -ομαι: ασκώ επάνω στους άλλους μια ακατανίκητη έλξη, τους παρασύρω με τη γοητεία μου· γοητεύω. (*)

Μόλις ανέβηκε στο βήμα ήταν, για εμάς τους γονείς της, λες και ανέτειλε ο ήλιος μέσα στην αίθουσα. Ο χώρος ήταν ασφυκτικά γεμάτος και μάλιστα υπήρχαν και πολλοί που στέκονταν όρθιοι. Η ομιλία της, μαζί με τις ερωτήσεις στο τέλος, κράτησε πάνω από δύο ώρες. Το καμάρι μου μας είχε σαγηνέψει όλους! Όχι μόνο με την εξωτερική της ομορφιά αλλά και με την λάμψη του μυαλού της. Η ευκολία της να εκλαϊκεύει επιστημονικά θέματα χωρίς να χάνουν την ουσία τους, και η σε βάθος κατάρτιση της που την βοήθησε να λύσει όσες απορίες διατυπώθηκαν από τους ακροατές, έκαναν εντύπωση σε όσους παρευρέθηκαν σε εκείνη την ημερίδα.
Αυτό που χαίρομαι όμως, πάνω από όλα, είναι ότι παρόλο που εργάζεται στο εξωτερικό, έρχεται με κάθε ευκαιρία στην Ελλάδα για να συμβάλει όπως και όσο μπορεί στην διείσδυση της οικονομίας-τεχνολογίας του υδρογόνου στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου. Κάτι που θα αλλάξει τόσο το περιβάλλον όσο και τον τρόπο ζωής μας προς το καλύτερο.

(*) Ο ορισμός της λέξης περιλαμβάνεται στο λεξικό του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ραγάνι (το): καταιγίδα με ανεμοστρόβιλο. (*)

«Αντώνη τρέξε. Κλείσε τα ζώα στο στάβλο. Αμπάρωσε τα ανοίγματα και την πόρτα. Εγώ πάω να ασφαλίσω εκείνα του σπιτιού. Γρήγορα και μετά έλα πετώντας!» φώναξε ο πατέρας μου τρέχοντας προς το σπίτι μας. Πριν μπει μέσα γύρισε και μου κραύγασε «έρχεται ραγάνι, βιάσου!». Τότε πρόσεξα τον κατάμαυρο ορίζοντα και την τεράστια σαν σβούρα στήλη του ανεμοστρόβιλου. Λίγα λεπτά αργότερα ο τόπος σείονταν και το νερό χτυπούσε αλύπητα την οροφή του στάβλου. Στο σπίτι κατάφερα να πάω αφού είχε περάσει η θεομηνία… καλύτερα έτσι όμως γιατί δεν μείναν και τα ζώα μόνα τους σε αυτόν το χαλασμό. Είχαν κατατρομάξει τα καημένα, όπως και εγώ άλλωστε, αλλά αυτό είναι κάτι που θα το κρατήσουμε κρυφό… θα είναι το μυστικό μας. Τέλος καλό, όλα καλά!

(*) Ο ορισμός της λέξης περιλαμβάνεται στο λεξικό του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Παιδολόι (το): πλήθος παιδιών· παιδομάνι. (*)

Θυμάμαι κάποιες συγκεκριμένες αποδράσεις, όταν ήμουν μικρός, με μεγάλη νοσταλγία! Μαζευόμαστε όσες περισσότερες οικογένειες μπορούσαμε από το σόι, ανεβαίναμε στο φορτηγό που είχε ο πατέρας μου, το θρυλικό κεραμιδί Hanomag, και απογευματάκι αριβάραμε στην Βραυρώνα. Το παιδολόι ξεσήκωνε την παραλία με τα παιχνίδια, ενώ οι μεγάλοι έστηναν πρόχειρα τραπέζια και ψησταριές. Αργότερα, όταν νύχτωνε, τα μεγαλύτερα ξαδέρφια έπιαναν καβούρια και τότε άρχιζε το γλέντι… κιθάρες, τραγούδι, κρασάκι (για τους μεγάλους) και μεζεδάκια (θαλασσινά και μη). Αυτό ήταν εκδρομή!!!

(*) Ο ορισμός της λέξης περιλαμβάνεται στο λεξικό του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Οιηματίας (ο): αυτός που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, που νομίζει ότι είναι σπουδαίος· αλαζόνας. (*)

Τον Σάκη τον ξέρω από μικρό παιδί. Εκείνος είναι δύο χρόνια μεγαλύτερος μου, αλλά τον θυμάμαι…
Πάντα καλοντυμένος και σιδερωμένος, με την μύτη ένα χιλιόμετρο ψηλά και με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Μοναχοπαίδι γαρ, η κυρά Ελπινίκη η μάνα του, του είχε εμφυσήσει την ιδέα ότι εκείνος είναι ό,τι πιο τέλειο δημιούργησε ο Θεός! Έχει ο καημένος καβαλημένο το καλάμι από τα γεννοφάσκια του…
Αφού σκέφτονται, στο λεξικό, δίπλα στην λέξη «Οιηματίας» να βάλουν την φωτογραφία του!

(*) Ο ορισμός της λέξης περιλαμβάνεται στο λεξικό του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ξεμανταλώνω -ομαι: για πόρτα ή για παράθυρο, βγάζω, σύρω το μάνταλο και με επέκταση ξεκλειδώνω. (*)

– Η γιαγιά τα έχει χάσει τελείως ε;
– Έχεις καιρό να την δεις… από το Πάσχα έχει σαλπάρει το πλοίο! Σε γνώρισε; Τι σου είπε;
– Να, μου είπε να ξεμανταλώσω το παράθυρο γιατί θα έρθουν επισκέψεις και πρέπει να αεριστεί το δωμάτιο.
– Ε, καλά, επισκέψεις δεν περιμένουμε αλλά δεν είναι και παλαβά αυτά που είπε. Να ‘ξερες τι έχω ακούσει όλο αυτό τον καιρό…
– Περίμενε… στο τέλος μου είπε «Άντε να σε χαρώ κορίτσι μου!»… ήθελα να ξερα τόσα στρέμματα μούσι δεν το είδε; Άκου κορίτσι μου!!! Χαχαχαχαχα
– Χαχαχαχα

(*) Ο ορισμός της λέξης περιλαμβάνεται στο λεξικό του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ναύλα (τα): το αντίτιμο του εισιτηρίου που πληρώνει ο επιβάτης οποιουδήποτε συγκοινωνιακού μέσου. (*)

Τον Σταμάτη είχα να τον δω αρκετά χρόνια. Μαζί ξενιτευτήκαμε και στις αρχές, στον νέο τόπο, κάναμε πολύ παρέα. Τα χωριά μας πίσω στην πατρίδα είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Μετά δεν ξέρω τι έγινε… η πολλή δουλειά, οι έγνοιες, το ότι εκείνος άρχισε να κάνει περίεργες παρέες; Χαθήκαμε!
Έτσι προχθές που συναντηθήκαμε τυχαία, κόντεψα να μην τον γνωρίσω. Εκείνος με είδε και μου φώναξε από το απέναντι πεζοδρόμιο. Αντίθετα με την πλειοψηφία των Ελλήνων μεταναστών, ο Σταμάτης δεν κατάφερε να προκόψει. Μάλιστα βρίσκεται σε χειρότερη οικονομική κατάσταση από εκείνη που είχε όταν πρωτοπατήσαμε τα πόδια μας εδώ.
Για να καταλάβεις, ούτε τα ναύλα του δεν έχει να πληρώσει για να επιστρέψει στην πατρίδα. Ο αδερφός του στο χωριό, ένα πιάτο φαγητό θα του το δώσει, ενώ εδώ… Έτσι στην ελληνική παροικία κάναμε έρανο και τον στείλαμε πίσω στην Ελλάδα. Ά, ρε Σταμάτη…

(*) Ο ορισμός της λέξης περιλαμβάνεται στο λεξικό του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.