11 Απριλίου 2014
Θυμάμαι από μικρός μέχρι και τα σήμερα, ότι αν είχαμε οικονομικά ζόρια και βγαίναμε παγανιά προς άγραν δανεικών, δεν το είχαμε και για καμάρι. Μια στενοχώρια, μια κατήφεια, ένα άγχος το είχαμε… όχι τάχα-μου τάχα-μου (προς συγκίνηση και παραμυθία των δανειστών) αλλά επειδή η κατάσταση ήταν όντως στενόχωρη.
Τώρα βλέπω ότι άλλαξαν τα ήθη… άμα βγεις για δανεικά πρέπει να το χαρείς, να το γιορτάσεις να ρίξεις και ένα καλαματιανό (όχι λάδι, αυτό είναι για άλλη περίπτωση), έτσι για να οπτικοποιήσεις μέσω του χορού την χαρά σου!
Κύριοι, εσείς εκεί στο μεγάλο κτίριο, πίσω από τον Άγνωστο Στρατιώτη, στη πλατεία Συντάγματος… θα μου επιτρέψετε να μην πανηγυρίσω για τα δανεικά που πήραμε πάλι ως έθνος ε;
Ευχαριστώ!
